مدینه:
بیایید کمی در مورد حس ساخت سرامیک صحبت کنیم. چنگ زدن خاک رس با دست یکی از آرامش بخش ترین احساسات است.بسیار لذت بخش است وقتی خاک را با دستتان لمس کنید و آن را با آب مخلوط کنید . با دادن شکل گل، به توده زمین و تبدیل آن به یک شی با ارزش از شر اضطراب، افسردگی و سایر اختلالات روانی خلاص می شوید و به خود آرامش می دهید. سفالگری با دست و بدون چرخ در هر مکانی قابل انجام است و نیاز به فضای خاصی مانند کارگاه برای این حرفه هنری ندارد. این یکی از دلایلی است که سفال دستی برای ما محبوبیت بیشتری نسبت به سفال چرخ دار دارد. روش های مختلفی برای ساخت سرامیک با دست وجود دارد: 1، فشار دادن (با انگشت) یا چنگ زدن 2 فیتیله یا کلاف 3 ورق (مسطح) یا تخته – منحنی، مقعر یا محدب.
برای ساخت سرامیک با کیفیت باید خاک رس خوب داشته باشیم. اولین مرحله آماده سازی خاک رس برای سفال با مخلوط کردن خاک رس و آب است. برای تهیه خاک رس مناسب که نه خیلی نازک و نه خیلی ضخیم باشد باید دقت زیادی کرد. هنگام ریختن آب در خاک رس و ورز دادن آن ممکن است شکاف هایی در دیواره ظرف ایجاد شود. و سپس تمام زحمات شما به هدر خواهد رفت. مانند خمیر شیرینی باید ورز داده شود. با مشت به آن ضربه می زنید تا حباب های هوایی که در لایه های خاک رس پنهان شده اند از بین بروند. روش انگشتی (پینچ) یکی از آسانترین روش ها برای شکل دادن به خاک رس است. با فشار دادن انگشت دیواره خاک رس بالا می رود و با حرکات آهسته به سمت بالا می توانید به آن شکل دلخواه بدهید. نیشگون گرفتن باعث ایجاد قطعات کوچک سرامیکی می شود که اثر انگشت شما را در کار حفظ می کند – یگانه، اصیل و زیبا.
ما از خاک رس تجاری و وحشی استفاده می کنیم. بلاتوشا یک مکان کوچک در نزدیکی مرز بوسنی است. با دوستانمان به آنجا رفتیم تا رنگ های مختلف خاک رس را جمع آوری کنیم. سفید، قرمز، صورتی و زرد، خاک رس زیبای Blatuša، کار با آن بسیار تسکین دهنده است. با آن لعاب هم درست می کنیم.
زمین کنده شده با آب، چند روزی در سطل رها می شود. بعد می بینیم و قضاوت می کنیم که آیا خوب است یا نه. پس از عبور خاک رس از یک الک بسیار کوچک، در گونی پارچه ای قرار داده می شود و به درختی در حیاط آتلیه آویزان می شود. خاک رس نباید خیلی خشک یا خیلی مرطوب باشد. گاهی اوقات چهار تا پنج روز طول می کشد، اما برخی از انواع ممکن است تا 10 روز طول بکشد و همچنان خیلی مرطوب باشند. از سوی دیگر، خاک رس از Grmošćica، در بخش غربی زاگرب، پس از سه روز به اندازه کافی خشک شده است.
در ایران من تا به حال فقط خاک رس صورتی دیده ام، اما اکنون به تمام آن خاک رس های وحشی نگاه می کنم و آنها را بسیار زیبا می بینم. از بین انواع زمین های محلی که جمع آوری و امتحان کردیم، من Blatuša، Grmoščica و Petrinja را ترجیح می دهم. زمین Blatuša مقداری کائولن دارد که ماده خوبی برای لعاب است. لعاب با افزودن مقدار کمی سرکه به خاک رس و آب یا مواد دیگر مانند ماسه، خاکستر یا صدف ساخته می شود. هر لعاب وحشی آزمایش می شود تا ببینیم چگونه در کوره 1300 درجه سانتیگراد واکنش نشان می دهد و تغییر شکل می دهد. اگر خاک رس در آن دما ذوب شود، می تواند اشکال زیبایی ایجاد کند، اما کوره ها را نیز از بین می برد، بنابراین ما مراقب هستیم. ما سال ها از خاک رس ماکسیمیر استفاده کرده ایم و مطمئن بودیم که برای دماهای بالا عالی است. اما در یک مورد، ما خاک رس از سه مکان مختلف در ماکسیمیر داشتیم، و یکی از آنهایی که در دمای بالا ذوب شده بود. برخی از فنجان ها صرفاً تزئینی شدند – بهتر است با آنها آب نوشیده نشود. اما برخی از قطعات حتی اگر برنامه ریزی نشده بودند زیبا بودند – یک فنجان با حباب های کوچک از کوره بیرون آمد. خیلی ها فکر می کنند این یک اشتباه است اما به نظر من زیبا به نظر می رسد.
هر کس تصور خود را در مورد اینکه یک فنجان خوب چیست دارد. من از قبل تصمیم نمی‌گیرم که چه کار کنم. من فقط خاک رس را می گیرم و با آن بازی می کنم – گاهی تبدیل به فنجان می شود، گاهی به کاسه، قوری یا گل. اراده خودش را دارد. همین دیروز به آتلیه آمدم تا یک فنجان درست کنم، اما همانطور که آن را چنگ میزدم، به میل خودش تصمیم گرفت کاسه شود. وقتی با دستانم کار می کنم، اگر بخواهم برخی از ترک ها را برطرف کنم، حتی آب اضافه نمی کنم. دوستم آرپی می گوید احتمالا آب از انگشتانم خارج می شود.
قبل از آمدن به Živi Atelje DK هرگز با خاک رس کار نکرده بودم. اولین بار در کارگاهی بود که Živi Atelje DK با آنیا اسلاپنیچار و سپس با لیدیا بوشفسکی ترتیب داد. خیلی خسته بودم و به این فکر می کردم که چرا خاک رس؟ من نمی‌خواهم این کار را بکنم». روز دیگری که به آتلیه برگشتم، یادم می‌آید که به دوستم زنگ زدم و به او گفتم: «نه، دوباره با خاک رس کار می‌کنند!» اما من یک فنجان درست کردم و مردم شروع کردند به گفتن “وای، این فنجان خوبی است!” گاهی اوقات لازم است دیگران شما و کارتان را بشناسند تا خودتان انرژی و اعتماد به نفس پیدا کنید. به من قدرت داد. حالا هر روز انجامش می دهم. اگر ناراحت باشم، می آیم، با خاک رس بازی می کنم و حالم بهتر می شود.
منصورا
من با سرامیک کار نمی کنم، از دست های کثیف “srklet” می شوم. این یک کلمه بوسنیایی است، نشان دهنده خزش، لرز و غیره است. در تمام دوران کودکی ام مجبور بودم دست هایم را بشویم، بنابراین سعی می کنم به هیچ وجه دست هایم را کثیف و گل آلود نکنم. سهم من در ساخت بسته بندی پارچه ای برای محصولات است، بنابراین من نیز خودم را بخشی از تیم سرامیک را میبینم. من راهی پیدا کردم که احساس راحتی کنم، اما به گروه هم کمک کنم. و من واقعاً احساس می کنم پذیرفته شده ام.