Bir zamanlar babasının tuğla fabrikasında kil ile oynayarak büyüyen bir kız vardı. Hayat güzel görünüyordu, ancak her hikayede olduğu gibi, yaşamının seyrini sonsuza dek değiştirecek bir dönemeç meydana geldi – İkinci Dünya Savaşı. Kız, o zamanlar Nazi Almanyası ile müttefik olan bağımsız Hırvatistan Devleti tarafından hedef alınmamak için doğduğu yerden ailesiyle birlikte kaçan bir mülteci haline geldi. Aileleri İtalya’ya sınırı geçerken yakalandı ve bir İtalyan kampta hapsedildi. Burada zorluklar yaşadılar ancak hayatta kalmayı başardılar. 1943’te İtalya teslim olduğunda, o ve ailesi, diğer binlerce mülteciyle birlikte ormanlara saklanarak, oradan oraya kaçarak, Yugoslav partizanları tarafından 1945’teki savaşın sonuna kadar korundular.
Yeni dünya. Yeni zamanlar. Yeni bir iyimserlik ve fırsatlar. Kız büyümüş, bir kadın olmuştur ve bir sanatçı olmak ister. Zagreb Güzel Sanatlar Akademisi’nde, dönemin en büyük isimlerinden Anton Augustinčić ve Frano Kršinić’in rehberliğinde, heykeltıraş olarak mezun olur.
Paris’teki École des Beaux-Arts’da yüksek lisans çalışmalarına devam etmek için Fransız devlet bursuna layık görülür. 1953’te bu hiç de küçümsenecek bir başarı değildir. Savaşın üzerinden yalnızca sekiz yıl geçmişti. Yaralar hala derin ve taze.
Zagreb’e döndüğünde, başarıları ona devlet tarafından tahsis edilen bir atölye alanı kazandırır. Birçok erkek meslektaşı mevcut sanat stüdyolarına veya büyük pencereli geniş çatı katlarına sahip olurken, o eski, harap bir fırın olan Ilica 110 avlusundaki bir yerle yetinir. Ailesi dairelerini satışa çıkarır ve arkadaşları, mimarlar, inşaatçılar, sanatçılar, şairler ve diğerlerinin yardımıyla, bu alanı kendi atölyesine dönüştürür. Yıl 1958’dir.
2014 yılında vefatına kadar bu alanda çalıştı, yarattı ve heykel yaptı.
Bu eski Yugoslavya’nın ikinci yarısının ve şu anda Hırvatistan’ın en önemli heykeltıraşlarından biri olan Vera Dajht-Kralj’ın yaşam öyküsünün kısaca özetidir.
2015 yılından bu yana, atölye olarak kullandığı aynı mekanda, onun sanatsal ve yaşamsal mirası ,kar amacı gütmeyen sanat kooperatifi olan Živi Atelje DK (Yaşayan Atölye DK) tarafından sürdürülmektedir.
Aşağıda ilk dokuz yıla ilişkin derinlemesine düşüncelerimiz yer almaktadır.